Pag-ibig

Ano pa ang silbi ng gabi

kung ang tanging kayakap

ay yaring alab ng pangungulila

at karimlan ay nawalan na

ng himig na hehele at hahagod

sa pagal na katawan

at diwang pagod

at uhaw sa tamis

ng panandaliang

pag-idlip.

Naunahan na

ng mga tala

yaring namumugtong

mga mata sa pagtulog...

hilik nila’y ramdam

ko sa hamog na

sumasaliw sa

unang pagtilaok

ng bukangliwayway.

Kagabi pa...

panauhin kang

nilalamayan ng

aking  ulirat.

Kagabi pa...

tila ba’y kalaguyo kang

matagal ng wala...

hindi naging akin...

sinuyo ko siya’t ako’y hinagkan bilang isang kasama.

Kagabi pa...

kung hindi lang

sa iniirog at inaasam

na nanunukdulan nang

pagkatimawa...

klang...! klang...! klang...!

umaga na pala...

nananambana na

ang pag-iisang palad

ng lahat sa sinisintang

kalayaan!